Italie tot nu toe

Een goedemorgen vanuit een (nog) niet zonnig Italie, nog niet, het is nog vroeg..

3 weken, ik zit hier nu alweer 3 weken.. Wat gaat de tijd toch snel, maar dat heb je hè, als je het naar je zin hebt. Want oh wat een vragen krijgen ik toch allemaal via WhatsApp, nou even kort samengevat: Het gaat hier super, heb het super naar mijn zin en uhm, pap, mam, ik kom niet meer naar huis! Mogen jullie wel eventjes mijn bedje opsturen haha!

Op dit moment zit ik met een lekker Italiaans muziekje achter de receptie, want oh wat is het rustig. Iets te rustig naar mijn smaak, maar ach, met een Italiaans zonnetje, een bikini en een zwembad, oh en de badmeesters niet te vergeten kom je toch al een heel eind. Dat is een dagelijkse routine, opstaan, werken en wanneer ik klaar ben mijn bikini aantrekken en op naar het zwembad. Of opstaan, naar het zwembad en dan werken, maar ik prefereer de eerste, dan heb ik lekker de hele middag nog vrij.
Mijn werktijden, uhm.. Ik denk dat erg veel mensen die dit lezen jaloers zijn op mij nu ik dit ga vertellen, van 8 tot 12 uur of van 14 tot 18 uur, wat een tijden hè... Maar dit is stilte voor de storm, over een paar weken zal ik aan deze tijden terug denken want dan wordt het druk!
Wat doe ik op mijn werk krijg ik ook veel als vraag, nou jongens, houd je vast, want oh ik heb het druk joh. Wat doe ik? Dat is een goeie, in de zon zitten, kleine klusjes doen en gezellig kletsen met collega's.
En dan nu over op een ander onderwerp op de camping, de badmeesters, ik krijg van erg veel collega's en van het thuisfront de vraag hoe ik toch zo goed bevriend ben met die badmeesters, ja.. "Wat heb jij gedaan?" Krijg ik als vraag.. Nou hier het antwoord: Niks! Helemaal niks! Ik kan er gewoon heel gezellig mee praten en heel hard mee lachen, en dat is nog niet alles, Italiaans schelden heb ik al geleerd van ze, nu de rest van de taal nog.
Elk jaar als ik op vakantie ga, dat weten de mensen wel met wie ik op vakantie ga, krijg ik of een gratis drankje van de barman, gratis muntjes om te poolen of zit ik op vakantie bij de badmeesters. Elk jaar wisselt het af, vorig jaar de barman, dit jaar weer de badmeesters. Geen idee, elk jaar is het weer raak met de barman/badmeester. Bente weet ervan hahaha!

Afgelopen dinsdag had ik (alweer) een dagje vrij, die dag ben ik met behulp van lieve collega's met de auto naar beneden gebracht, want ohja, ik zit hier op een berg en om dan even snel op en neer te lopen, nah, nee dankjewel. Toen ben ik naar de markt hier in het dorp geweest, oh, wat kreeg ik toen een vakantiegevoel, het enige wat ik toen nog miste zijn papa, mama, Merel en natuurlijk de buren. Dan was mijn vakantiegevoel compleet. Korte broek, shirtje, zonnebril, Italiaanse mensen en de zon, hmm, prima te doen! Natuurlijk kon ik het niet weerstaan om met lege handen terug naar de camping te gaan en ik ben en blijf nog steeds een meisje, dus ja natuurlijk, ik had iets gekocht. Kleren kan je niet genoeg hebben. Had meteen een Italiaanse simkaart aangeschaft, mèt internet! Want over die WiFi hier wil ik het liever niet hebben.
Daarna toen ik weer met een ander iemand terug werd gebracht naar boven ben ik, voor de verandering, maar weer aan het zwembad gaan liggen.
Woensdag was er iemand jarig hier op de camping, dus hadden we met heel veel staff een bbq voor zijn verjaardag, en gezellig dat het was!
Vandaag, hmm ja, werken van 8 tot 12, daarna een lunch in Villa la Palagina (Google die maar even ja, je word op zeker jaloers) en daarna waarschijnlijk met wat mensen naar Arezzo, weer een dagje vol.
Verveling? Nee, daar doe ik hier niet aan, die heb ik ook nog maar heel weinig gehad, uhm, laten we het houden op geen verveling, want wanneer ik niks te doen had, pakte ik me spulletjes (lees: handdoek en bikini) en verhuisde ik weer naar het zwembad, gezellig mee eten met de badmeesters of gewoon lekker die oordopjes in (ja gezellig mensen) en in de zon liggen om dan toch een beetje aan te kleuren, al lukt dat hier wel wat makkelijker, een heel stuk makkelijker dan in Nederland. Nee jongens, ik ben geen neger, maar het seizoen is nog lang! Neger zal ik niet halen, hopelijk wel mama, die altijd veel te snel bruin word in de zon..
Ook krijg ik van vele de vraag of ik al een Italiaanse jongen heb gevonden, ik zal hier verder geen uitspraken over doen want nee, die heb ik niet.
Mijn collega's en huisgenootjes, dat zijn stuk voor stuk schatten! Door hun heb ik al snel het verlies van oma een plekje kunnen geven. Natuurlijk mis ik oma en toen papa gisteren een foto stuurde van de tuin van oma met een bordje met daarop geschreven "Toosjes tuin" kreeg ik het wel even moeilijk, maar ondanks dat voel ik dat ze bij me is. Wat is dat fijn. En over het missen, ja ik mis mijn beste vriendin, mijn steun en toeverlaat, mijn mama. Als ik 's ochtends wakker word kan ik niet even naar beneden lopen om nog met een slaperig gezichtje mama een knuffel te geven of 's avonds een filmavondje te hebben, of juist gewoon het ruzie maken.. En dan papa, de Top Gear en de voetbal avonden, die mis ik ook wel. Die kleine dingetjes die toen heel normaal waren zijn nu dingen met grote waarde.
En dan tot slot mijn kleine (lees: jongere. Want klein is ze niet echt) zusje, onze Mezel, uh Merel, excuses. (Sommige zullen nu wel denken: Mezel? Ja lang verhaal van vorige zomer haha) Wat mis ik haar toch, even dat klieren of vervelen, pff. Geen zusje die me kan laten lachen, ja via WhatsApp of Skype, meer niet. Geen zusje die ik kan knuffelen of waarbij ik me zo klein voel omdat ze 10 meter lang is...
Wat ben ik blij als het 14 juli is, dat mijn lieve ouders en zusje een weekje bij me zijn, ik heb al een hele planning wat we allemaal gaan en moeten doen. Maar eerst ga ik tot die tijd nog heeeeel veel lol maken, heel hard werken en zonnen.
Ik heb het thuisfront al een beetje op de hoogte gebracht wat er hier allemaal gebeurd, er zijn nog weinig dagen geweest dat er geen leuk, grappig verhaal was. Want wat hier gebeurd, mooi man. Ik dacht eerst dat er veel gebeurde in Best en Eindhoven, maar nu ik dit zo meemaak hier, hier is in 3 weken nog meer gebeurd dan in Best in 3 maanden! Wat? Ja dat is lastig uit te leggen, veelste veel!
Het eten hier, oh heer-lijk, pizza's en pasta's in alle soorten, maten en smaken, perfecto! Het zelf koken, ja dat gaat me goed af, had je niet gedacht hè, een 17 jarig mama's kindje die op d'r eigen woont, zelf kookt en zelf wast.

Voor nu vind ik dit verslag wel erg lang. Ik wil nog wel even iedereen bedanken die zo enthousiast en zo leuk reageren via WhatsApp, Facebook of iets dergelijks. Jullie zijn top!

Dikke kus xxx