De reis

Vandaag was een zware, lange en emotionele dag. Vandaag is het 18 april, 18 april. De dag dat oma 81 jaar zou worden. Ik mis je nog elke dag evenveel oma... Ik heb gisteren bij je graf vijf witte rozen neergelegd. Voor elke maand dat ik niet langs kan komen een roos.
Vandaag was ook de dag dat mijn nieuwe avontuur begon. Dat begon vanmorgen al vroeg. Ik heb deze nacht niet goed geslapen omdat ik elke keer dacht dat ik misschien iets zou vergeten wat ik wel mee wilde nemen. Rond 9.00 uur uit bed gegaan, gegeten en klaar gemaakt, toen de allerlaatste spulletjes ingepakt en met papa, mama enMerel naar Eindhoven Airport gegaan, daar stonden onze oude buren ons al op te wachten, gevolgd door mijn vriendje en Jordy, oma en de buren. In dat laatste uurtje voelde ik de spanning toch wel een beetje stijgen. Het was weer bijna zo ver! Vijf maanden werken in Italië. Toen was het moment daar, ik moest afscheid nemen van vrienden, familie en Nederland. Dat blijft moeilijk.
Toen ik om 14.15 uur geland was, wachtte ik op mijn bagage en toen ik die had ik in het winkeltje op het vliegveld een flesje ijsthee (San Benedetto, jaja) gehaald en ben daarna gaan wachten totdat de bus om 15.00 uur zou vertrekken richting het station van Florence. Deze bus ging in plaats van om 15.00 uur om 15.20 uur pas en arriveerde dus pas om 16.30 uur in Florence. Ik heb toen de trein richting Figline Valdarno gepakt en stond de shuttle bus van de camping mij op te wachten. Daarna mijn mobile home een beetje ingericht en ga nu een hapje eten.

Dikke knuffel vanuit Italië